آموزش نصب دوربین مدار بسته تحت شبکه یکی از موضوعات پرطرفدار در حوزه امنیت و نظارت می‌باشد. در این مقاله، به بررسی گام به گام مراحل نصب دوربین مداربسته تحت شبکه می‌پردازیم. از جمله مباحثی که در اینجا بررسی خواهیم کرد، انتخاب صحیح تجهیزات نظیر دوربین‌های IP و دستگاه‌های NVR، نحوه سیم‌کشی و اتصال دوربین‌ها به شبکه و نیز تنظیمات نرم‌افزاری مرتبط برای بهره‌برداری بهینه از سیستم نظارتی می‌باشد. با مطالعه این مقاله، شما می‌توانید به صورت اصولی و استاندارد، دوربین‌های مدار بسته خود را نصب و راه‌اندازی کنید.
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
قبل از نصب دوربین‌های IP، در هنگام انتخاب دوربین‌های مداربسته و تجهیزات مرتبط با آن، توجه به نوع تأمین برق دوربین‌های تحت شبکه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به طور کلی، برق دوربین‌های تحت شبکه به دو روش تأمین می‌شود:
تأمین تغذیه دوربین‌های مداربسته به صورت POE: در این روش، دوربین‌ها از طریق کابل شبکه تغذیه می‌شوند. به عبارت دیگر، کابل برق و شبکه به طور همزمان استفاده می‌شود و نیازی به کابل‌کشی جداگانه برای برق نیست.
تأمین تغذیه دوربین‌ها به صورت مستقل: در این روش، دوربین‌های تحت شبکه از یک منبع تغذیه جداگانه استفاده می‌کنند و برای دریافت برق، از کابل برق مخصوص بهره می‌برند.
در سیستم‌های مداربسته تحت شبکه، برخلاف سیستم‌های آنالوگ، دستگاه NVR نمی‌تواند از تمامی مدل‌ها و برندهای دوربین مداربسته پشتیبانی کند. معمولاً NVR های هر شرکت فقط مدل‌های دوربین هم برند خود را پشتیبانی می‌کنند. به عنوان مثال، NVR برند هایک ویژن می‌تواند تمامی دوربین‌های برند خود را پشتیبانی کند، اما الزاما نمی‌تواند همین کار را برای دوربین‌های برندهای دیگر انجام دهد.
بنابراین، بهتر است سعی کنید که مارک دوربین و NVR را یکی انتخاب کنید. البته وجود پروتکل ONVIF در تجهیزات تحت شبکه می‌تواند به ادغام آن‌ها در یک سیستم نظارتی کمک کند. اگر دستگاه هایک ویژن شما ONVIF باشد، می‌تواند از دوربین‌های برند متفاوتی که آن هم ONVIF است پشتیبانی کند.
دوربین مداربسته تحت شبکه: در ابتدا، باید با توجه به نوع کاربری و محل نصب دوربین مداربسته تحت شبکه، تعداد دوربین‌های IP مورد نیاز خود را تعیین کنید.
دستگاه NVR یا سرور: دستگاه NVR مسئول ضبط و پردازش تصاویر است. انتخاب NVR باید بر اساس تعداد و کیفیت دوربین‌ها و همچنین پهنای باند مورد نیاز انجام شود.
سوئیچ شبکه: سوئیچ در سیستم مداربسته تحت شبکه نقش یک انشعاب را ایفا می‌کند. همان‌طور که اشاره کردیم، اگر سوئیچ از نوع POE باشد، علاوه بر انتقال داده، تغذیه دوربین‌ها را نیز فراهم می‌کند.
هارد دیسک: هیچ یک از دستگاه‌های NVR و DVR به طور پیش‌فرض دارای هارد دیسک نیستند، بنابراین باید به صورت جداگانه اقدام به خرید هارد کنید. هارد دیسک در داخل NVR نصب شده و محل ضبط تصاویر و اطلاعات سیستم مداربسته به شمار می‌آید. تعداد و ظرفیت هاردهای قابل نصب در NVR معمولاً در کاتالوگ محصول ذکر شده است.
کابل شبکه: کابل شبکه مسئول اتصال اجزای مختلف سیستم مداربسته تحت شبکه است. در صورتی که سوئیچ یا NVR از نوع POE باشد، کابل شبکه علاوه بر انتقال داده، وظیفه تأمین برق برای دوربین‌ها را نیز بر عهده دارد.
کابل برق: در صورتی که سوئیچ‌ها یا NVR از نوع POE نباشند، برای تغذیه دوربین‌ها باید از کابل برق استفاده شود.
منبع تغذیه یا آداپتور: برای تأمین انرژی برق دوربین‌های مداربسته، می‌توانید به ازای هر دوربین یک آداپتور جداگانه تهیه کنید، یا از یک منبع تغذیه مرکزی برای تأمین برق تمامی دوربین‌ها استفاده کنید.
تجهیزات و اتصالات شبکه: تجهیزات لازم برای نصب دوربین مداربسته شامل تمامی ابزار و ادوات مورد نیاز برای کابل‌کشی و نصب، مانند داکت، سوکت شبکه، لوله فلکسی، پایه و سایر ملزومات می‌شود.
قبل از نصب دوربین IP، حتماً تمامی تجهیزات سیستم خود را بررسی کنید تا از عدم وجود مشکلات و ایرادات اطمینان حاصل کنید.
برای سیم‌کشی دوربین مداربسته تحت شبکه، لازم است مسیر کابل‌کشی به دقت مشخص شده و طول کابل مورد نیاز برآورد شود. طول کابل باید بر اساس فاصله دوربین و دستگاه و همچنین تجهیزاتی که باید به آن‌ها متصل شوند، محاسبه گردد.
توجه داشته باشید که فاصله تنها از لحاظ افقی منظور نمی‌شود، بلکه از نظر عمودی نیز باید بخش‌هایی از مسیر برای طول کابل در نظر گرفته شود. این بخش‌ها شامل کشیدن کابل از دوربین در ارتفاع نصب شده تا پایین یا کشیدن کابل از داخل رک و … می‌باشد. اگر مسیر کابل‌کشی قبل از نصب دوربین مداربسته تحت شبکه به درستی مشخص نشود، مشکلات زیادی به وجود خواهد آمد.
ساده‌ترین مشکل این است که کابل‌ها یا کوتاه‌تر از نیاز هستند یا بلندتر، که هر دو مورد ضعف‌هایی در کار به شمار می‌آیند و در پروژه‌های بزرگ می‌توانند بسیار هزینه‌بر باشند. علاوه بر این، اجرای پروژه نیز دشوارتر خواهد شد.
اولین گام در کابل‌کشی دوربین مداربسته تحت شبکه، انتخاب مسیر مناسب برای کابل‌کشی است. در این مرحله، باید جوانب مختلفی را در نظر بگیرید؛ از محل نصب دوربین‌ها تا محل دستگاه‌ها، رک و سایر تجهیزات، و همچنین مسیر مناسب برای تأمین برق تجهیزات. همچنین، امنیت مسیر کابل از نظر آسیب‌های محیطی و انسانی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
دومین اقدام، محاسبه و برآورد دقیق طول کابل در مسیر مشخص شده است. حتماً مسیرهای عمودی را نیز در نظر بگیرید. پس از تعیین طول کابل در مسیرهای مختلف، طول کلی کابل مورد نیاز برای پروژه برآورد می‌شود. حداکثر فاصله کابل را با توجه به نوع آن در نظر بگیرید تا ارتباط بین دوربین و دستگاه‌ها بدون قطعی و با کیفیت بالا برقرار شود.
بعد از برش کابل به اندازه مشخص، باید دو سر آن سوکت زده شود. قبل از اتصال کابل به تجهیزات، آن را تست کنید تا از ارتباط کامل کابل اطمینان حاصل کنید. کیفیت کابل انتخابی نیز تأثیر زیادی بر کیفیت ارتباط و ارسال تصاویر دارد.
داکت‌کشی، عایق‌بندی اتصالات و استفاده از رک و تجهیزات مشابه در نصب دوربین مداربسته، علاوه بر زیبایی و تمیزی کار، نقش مهم‌تری نیز دارند. این اقدامات از کابل‌ها در برابر امواج محیطی، برق فشار قوی، نویزها و آسیب‌هایی که به علت شرایط جوی بر روی اتصالات وارد می‌شود، محافظت می‌کند و نتیجه نصب اصولی و استفاده از تجهیزات مناسب است.
کابل‌ها را در مسیرهای مشخص شده از داکت عبور داده و به دستگاه‌های مربوطه متصل کنید. بعد از هر اتصال، کابل‌ها را برچسب‌گذاری کنید تا بدانید هر کابل به کدام دستگاه در رک مربوط می‌شود.
در تعیین مسیر کابل‌کشی و محل نصب دوربین‌ها، بهتر است مسیر کابل‌کشی را به طور دقیق روی کاغذ رسم کنید تا اجرای آن آسان‌تر شود. قبل از شروع کابل‌کشی، امکان سوراخ کردن دیوارها را بررسی کنید. اگر نصب دوربین یا سوراخ کردن دیوار در محل مورد نظر ممکن نباشد، بهتر است یک جایگزین مناسب پیدا کرده و سپس به مرحله بعدی بروید.
با توجه به محل نصب، ممکن است نیاز به داکت، منبع تأمین برق و لوله فلکسی وجود داشته باشد، بنابراین هر دوربین را در جای مناسب خود نصب کنید.
هنگام برش کابل برق و شبکه، سعی کنید کمی بیشتر از اندازه لازم ببرید تا از بروز مشکل کوتاه بودن کابل جلوگیری کنید. همچنین، حتماً در سمت دستگاه NVR مقدار کمی کابل اضافی در نظر بگیرید، زیرا ممکن است در آینده بخواهید دستگاه را جابجا کنید. کابل‌ها باید از محل نصب دوربین مداربسته تا NVR درون داکت یا لوله فلکسی قرار داده شوند.
توجه داشته باشید که حتماً کابل‌ها باید از داخل داکت عبور کنند تا در معرض امواج الکترومغناطیسی و همچنین کابل‌های برق فشار قوی قرار نگیرند. در غیر این صورت، ممکن است تصاویر تحت تأثیر نویز قرار گرفته و کیفیت آن‌ها کاهش یابد.
اگر برق دوربین مداربسته با آداپتور تأمین می‌شود، بهتر است در کنار محل نصب هر دوربین یک باکس پلاستیکی برای قرار دادن آداپتور تعبیه شود. البته می‌توان از یک منبع تغذیه مرکزی نیز برای تأمین برق استفاده کرد که در این صورت نیازی به باکس پلاستیکی نخواهد بود.
پس از اتصال سوکت RJ45 به سر کابل شبکه و پرس آن، سوکت‌ها را به دوربین و دستگاه NVR وصل کنید. در این مرحله، اگر دستگاه NVR تنها یک پورت شبکه داشته باشد، باید کابل شبکه را به سوئیچ POE متصل کنید. اما اگر دستگاه دارای پورت‌های جداگانه باشد، باید هر کابل را به پورت مربوطه متصل کنید.
در صورتی که از یک منبع تغذیه مرکزی استفاده می‌کنید، باید فیش نری و مادگی را به سر کابل برق متصل کنید. اگر در کنار هر دوربین آداپتور وجود دارد، باید کابل برق را با اتصالات به آداپتور وصل کنید. (این مرحله در صورت استفاده از سیستم POE حذف می‌شود.)
پس از انجام تمامی مراحل فوق و اتصال منبع تغذیه به برق، فیش‌های متصل به هر دوربین مداربسته را بررسی کنید. سپس دستگاه NVR را به برق وصل کرده و نمایشگر را روشن کنید.
پس از نصب دوربین مداربسته تحت شبکه و دستگاه NVR، نوبت به تست و تنظیمات دوربین می‌رسد. بنابراین، پس از اتصال پورت‌ها به دستگاه و اطمینان از روشن بودن دوربین‌ها، به منوی دوربین یا منوی شناسایی دوربین در NVR بروید. در این بخش می‌توانید با جستجو دوربین‌ها را پیدا کنید. اگر دوربین‌ها به درستی نصب شده باشند، تمامی دوربین‌ها به همراه آدرس IP آن‌ها در این قسمت نمایش داده خواهند شد.
اگر دوربینی در دستگاه شناسایی نشد، ممکن است مشکل از کابل شبکه، برق دوربین یا حتی سوئیچ باشد. همچنین، احتمال دارد دوربینی که به دستگاه متصل کرده‌اید توسط NVR پشتیبانی نشود. از طریق منوهای دستگاه NVR می‌توانید دوربین‌ها را زمان‌بندی کنید و یا قابلیت تشخیص حرکت آن‌ها را فعال نمایید.
پس از دریافت تصاویر دوربین‌ها، می‌توانید IP دوربین‌ها را بر اساس نیاز خود تغییر دهید. اگر سیستم مداربسته شما کوچک است، نیازی به تغییر IP دوربین‌ها نیست، زیرا آن‌ها به صورت خودکار IP مناسب را دریافت کرده و می‌توان آن‌ها را در شبکه از طریق دستگاه NVR مشاهده کرد. نکته مهم این است که رنج IP دستگاه NVR باید با رنج IP شبکه همخوانی داشته باشد.
توجه داشته باشید که اگر بخواهید چندین دوربین و ضبط را بدون اختصاص دادن هر یک به یک آدرس IP مجزا متصل کنید، با مشکل تداخل آدرس IP تکراری مواجه خواهید شد.
برای تأیید صحت پیکربندی NVR در شبکه، دستور Ping را روی رایانه شخصی که به روتر و NVR متصل است، اجرا کنید.
به دلیل اهمیت بالا، انتخاب مسیر مناسب برای کابل‌کشی را دوباره یادآوری می‌کنیم.
1. هنگام کار با کابل، باکس و قرقره کابل را پس از هر بار استفاده علامت‌گذاری کنید تا از میزان کابل باقی‌مانده مطلع شوید و در حین سیم‌کشی دوربین تحت شبکه با مشکل کوتاهی کابل مواجه نشوید.
2. استفاده از داکت و انجام داکت‌کشی استاندارد برای جلوگیری از تأثیر نویز و قرارگیری کابل در معرض امواج الکتریکی بسیار مؤثر است.
3. حتماً حداکثر طول استاندارد کابل را رعایت کنید. متراژ بالا در کابل می‌تواند موجب ارسال سیگنال ضعیف، قطع و یا تأخیر در ارسال تصاویر شود.
4. علامت‌گذاری روی کابل‌ها به شما کمک می‌کند تا به راحتی بدانید هر کابل مربوط به کدام تجهیزات است. این کار در صورت بروز هر گونه مشکل، شناسایی و رفع مشکل کابل را سریع‌تر می‌کند.
5. استفاده از فنر سیم‌کشی می‌تواند عبور کابل‌ها از مسیرهای داخل داکت و لوله را تسهیل کند و سرعت کار را افزایش دهد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد کانفیگ کردن دوربین IP به NVR، پیشنهاد می‌کنیم پکیج الماس پلاس آکادمی وجودی را خریداری کرده و ویدیوهای آموزشی آن را مشاهده نمایید.
اگر بخواهید دوربین IP را بدون NVR نصب کنید، کافیست یک IP در رنج شبکه داخلی خود برای دوربین تنظیم کنید. سپس دوربین را از طریق کابل شبکه به سوئیچ متصل به آن شبکه داخلی وصل کنید. دوربین می‌تواند هم از طریق آداپتور جداگانه تغذیه شود و هم از طریق کابل شبکه و سوئیچ، که این حالت به شرط PoE بودن سوئیچ قابل اجراست.
برای مشاهده تصاویر دوربین و تنظیمات آن، باید از طریق کامپیوتر یا لپ‌تاپ متصل به همان شبکه اقدام کنید. کافیست IP دوربین را در محل آدرس مرورگر وارد کنید تا به صفحه لاگین وارد شوید. در این مرحله، نام کاربری و رمز عبور را وارد کنید. اگر از قبل رمزی برای دوربین تنظیم نکرده‌اید، باید رمز پیش‌فرض را وارد کنید.
پس از ورود به صفحه تنظیمات، می‌توانید تصاویر را به طور زنده در بخش لایو مشاهده کنید. در این حالت، امکان Playback وجود ندارد مگر اینکه دوربین به حافظه SD مجهز باشد و تصاویر در آن ذخیره شود. در این صورت می‌توانید تصاویر ذخیره شده در حافظه دوربین IP را از طریق Playback مشاهده کنید. لازم به ذکر است که حافظه‌های دوربین محدود هستند و معمولاً تنها تا چند روز می‌توانند فیلم‌ها را در خود ذخیره کنند.
در این بخش، سعی می‌کنیم روش کلی نصب دوربین مداربسته تحت شبکه به کامپیوتر را برای شما شرح دهیم:
1. اتصال دوربین به منبع تغذیه: اگر سوئیچ شبکه POE نیست، ابتدا دوربین‌ها را به منبع تغذیه متصل کنید.
2. اتصال دوربین به سوئیچ: دوربین را از طریق کابل شبکه به سوئیچ وصل کرده و سوئیچ را نیز به روتر یا کامپیوتر متصل کنید.
3. نصب نرم‌افزار IP Finder: نرم‌افزار IP Finder یا نرم‌افزار مشابه را بر روی کامپیوتر خود نصب کنید تا بتوانید دوربین‌ها را پیدا کنید.
4. مشاهده آدرس IP دوربین: با استفاده از نرم‌افزار IP Finder، آدرس IP دوربین خود را مشاهده کنید.
5. تغییر آدرس IP دوربین‌ها: آدرس IP تمامی دوربین‌ها را بر اساس رنج آدرس موجود در شبکه تغییر دهید.
6. نصب نرم‌افزار مانیتورینگ: نرم‌افزار CMS مرتبط با دوربین‌ها را بر روی کامپیوتر خود نصب کنید.
فناوری‌ها و تکنولوژی‌های به کار رفته در دوربین‌های مداربسته تحت شبکه، تغییرات و پیشرفت‌های زیادی را به همراه داشته است. این تغییرات شامل افزایش کیفیت تصاویر، قابلیت‌های هوشمند سازی و پردازش تصاویر و … می‌شود که به طور کلی بر محبوبیت و کارایی دوربین‌های IP تأثیر مثبت گذاشته است.
در حال حاضر، دوربین‌های تحت شبکه برندهای معتبری همچون هایک ویژن، داهوا، یونی ویو، تیاندی، هایلوک، سامسونگ، اکسیس و … به عنوان محصولات با کیفیت و دارای گارانتی معتبر در بازار شناخته می‌شوند و جایگاه ویژه‌ای دارند.
سوالات متداول در مورد نصب دوربین مداربسته تحت شبکه
خیر، برای نصب دوربین مداربسته IP نیازی به اینترنت ندارید. شبکه‌ای که برای سیستم IP لازم است، به عنوان شبکه محلی (Local Area Network) شناخته می‌شود و شامل یک سوئیچ PoE متصل به دوربین‌ها و NVR است. اینترنت تنها زمانی مورد نیاز است که بخواهید از راه دور و از طریق انتقال تصویر، تصاویر دوربین‌ها را مشاهده کنید.
کابل شبکه با کیفیت برای انتقال صحیح انرژی و داده بین دوربین‌ها، سوئیچ PoE و NVR بسیار اهمیت دارد. کابل‌های شبکه معمولاً بر اساس گرید تقسیم‌بندی می‌شوند. برای مسافت‌های بیش از 45 متر، ما همیشه توصیه می‌کنیم حداقل از کابل مسی CAT5e استفاده کنید.
از همه مهم‌تر، اگر کابل‌های شبکه خود را سوکت می‌زنید، حتماً از استاندارد T568B برای سوکت زدن RJ45 استفاده کنید و برای تأیید اتصال کابل، از تستر کابل استفاده نمایید.
همچنین برای کاربران تازه‌کار مهم است که توجه داشته باشند که کابل‌کشی شبکه دارای محدودیت انتقال در مسافت‌های بیش از 100 متر است. برای اجرای کابل‌کشی در مسیرهای طولانی، استفاده از سیستم PoE ضروری است. سیستم PoE برای تقویت سیگنال داده و ارسال آن به مسافت‌های طولانی‌تر، مقداری انرژی نیاز دارد. در اینجا چند نکته برای استفاده مناسب از توسعه‌دهنده‌های PoE ارائه می‌شود:
– اگر از ریپیتر PoE استفاده می‌کنید، بهتر است از کابل مسی CAT6 استفاده شود تا بهترین انتقال داده را داشته باشید.
– برای دوربین‌هایی که بیش از 15 وات برق نیاز دارند، مانند دوربین‌های PTZ و دوربین‌های دید در شب دوربرد، از ریپیترهای PoE استفاده نکنید.
مقاله های مشابه:
مجموعه ایران سکوریتی یا آکادمی وجودی از سال ۱۳۸۸ فعالیت خود را در زمینه تولید محتوای تخصصی و آموزش دوربین مدار بسته و دزدگیر اماکن در فضای وب آغاز نمود. رسالت این مجموعه، تبدیل شدن به یک مرجع مستقل در ارائه محتوای آموزشی در حوزه دوربین مدار بسته و دزدگیر است.
تاکنون بیش از ۵ هزار دانشجو در دوره‌های حضوری و غیرحضوری دوربین و دزدگیر ما شرکت کرده و از خدمات پشتیبانی ما بهره‌مند شده‌اند.
